Toen ik echter vanochtend de voorpagina van onze enige Nederlands-talige ochtendkrant, Het Antilliaans Dagblad, las begon het bij mij een beetje te kriebelen.
Zoals u weet verkeert de Girobank in zwaar weer. Mensen die daar ooit in goed vertrouwen hun centjes in bewaring hebben gegeven kunnen deze opnemen tot maximaal ANG 10 mille. Het overige lijkt vooreerst verdwenen of bevroren. Hoe dank ook, men kan het niet opnemen. Kwade tongen beweren overigens dat dat niet voor alle clienten van Girobank het geval is.
De Girobank-debacle is onder meer ontstaan door het verstrekken van "slechte leningen" aan diverse partijen op het eiland. Dat gebeurde onder het bewind van een toentertijd driekoppige directie. Klaarblijkelijk heeft daarnaast het toezicht van de Centrale Bank gefaald.
De oplossing zo meldde de krant vanochtend is wellicht een drietrapsraket waarbij (1) clienten toch gefaseerd hun centjes kunnen opnemen; (2) Ambtenarenpensioenfonds Curacao (APC) het goede deel van Girobank tegen betaling overneemt en (3) om het allemaal te kunnen financieren de license fee van de Centrale Bank wordt verhoogd van 1 naar 1,5 procent.
Ik ben geen econoom maar ik plaats bij deze aanpak de volgende kanttekeningen. Als eerste zou ik als ik een ambtenaar in dienst van het land Curacao was niet enthousiast worden van een plan waarbij mijn toekomstige pensioen wordt ingezet om een falende bank uit het slop te trekken. Ten tweede geldt dat het verhogen van de license fee maakt dat alles dat geimporteerd wordt duurder wordt. Het is daarmee een inflatoire maatregel. En dit terwijl de omzetbelasting en de invoerrechten en accijnzen al tot stevige prijsstijgingen aanleiding hebben gegeven. Ik vind het daarmee vooreerst geen goed plan en ik denk ook dat de volgorde verkeerd is.
Zowel Girobank heeft gefaald in haar beleid als ook de Centrale Bank in haar toezicht. In een eerder blog schreef ik al over de aloude vraag "Wie bewaakt de bewakers?"
De Girobank is de primaire dader in dit verhaal; de Centrale Bank de secundaire-.
In mijn beleving zou eerst harder achter het bestuur van primaire dader Girobank moeten worden aangegaan. Benadeelde partijen zouden moeten opstaan -of zich moeten verenigen- om een actie uit onrechtmatige daad op te starten. Hetzelfde geldt voor de Centrale Bank. Toezicht is niet een vrijblijvende hobby waarbij de toezichthouder over immuniteit beschikt.
Mocht dat allemaal tot niets leiden kan alsnog een plan worden gemaakt hoe wij als land Curacao het Girobank-debacle zo goed mogelijk tot een einde brengen.
Waarbij ik nogmaals opmerk dat inflatoire maatregelen mij momenteel geen goed plan lijken. De kosten van levensonderhoud en de cost-of-doing-business zijn al veel te hoog op Curacao.
Onze regering heeft van het IMF de opdracht gekregen om te bezuinigen. Ik heb toen onmiddellijk contact gezocht met een van onze ministers en heb haar gezegd dat bezuinigen wat anders in dan belastingen verhogen. Men is echter onmiddellijk belastingen gaan verhogen en die gaan nu wellicht opgevolgd worden door andere inflatie opwekkende maatregelen. Op Curacao wonen is op deze manier binnenkort alleen nog betaalbaar voor de zeer vermogenden.
p.s. Er zijn ook nog andere kwade tongen op Curacao die beweren dat na Girobank er nog twee banken een vergelijkbaar lot beschoren is.
No comments:
Post a Comment