DETOURNEMENT DE POUVOIR

De fiscus heeft -en niet voor de eerste keer- weer de huizenbezitters in het vizier; huizenbezitters die huuropbrengsten genieten met name uit vakantieverhuur.

Een cliente van ons kantoor houdt zich bezig met bemiddeling tussen vakantiegangers en huizenbezitters. 

In het kader van het opsporen van huizenbezitters die zich onttrekken aan hun plichten voortvloeiende uit de inkomsten-en- omzetbelasting werd aan onze cliente het nogal dwingende verzoek gedaan om een lijst van haar clienten op te leveren. Een zogenaamd derdenonderzoek.

Cliente betaalt netjes haar belasting en hoopt uiteraard dat haar clienten dat ook doen en wil op zich best meewerken maar er zitten wat haken en ogen aan.

Klakkeloos meewerken aan een dergelijk verzoek zou richting haar clienten vanuit commercieel oogpunt wellicht niet handig zijn. Dus aan ons de vraag wat vinden van het verzoek van de fiscus om die lijst met clienten op te vragen.

Wij vinden daar wel wat van. Wij vinden dat namelijk een zogaamde "fishing expedition". De fiscus inderdaad bij een onderneming informatie opvragen over derden maar mag dat niet op deze wijze. Het moet bijvoorbeeld wel duidelijk zijn op wie het derdenonderzoek is gericht. Het opvragen van een clientenlijst geeft aan dat de fiscus niet weet naar wie zij op zoek zijn. En dan hoeft men niet mee te werken.

De fiscus kan in dit geval overigens ook op andere wijze haar informatie verkrijgen. Op grond van de Registratieverordening 1908 zijn bijvoorbeeld notarissen verplicht om alle door hen opgestelde aktes te doen registreren bij die zelfde fiscus. Dus de fiscus weet in beginsel alles alleen vindt men het bij de belastingdienst klaarblijkelijk handiger indien men anderen aan het werk zet in plaats van zelf de aktes te doorlopen.

Daarnaast is er eind 2019 een aangifteplicht opgenomen in de onroerendezaakbelasting hetgeen wederom een stroom aan informatie moet hebben opgeleverd voor de fiscus.

Dus toen ik namens cliente weigerde om mee te werken aan het derdenonderzoek deed ik dat zonder tranen in mijn ogen. De fiscus sputterde wat tegen en gooide wat niet relevante Europees-rechtelijke jurisprudentie in de strijd en dat was het dan dachten we.

Driewerf nee dus. Dezelfde mevrouw die het derdenonderzoek wilde instellen heeft nu een boekenonderzoek aangekondigd bij onze cliente. Haar gedachte zal zijn dat indien rechtsom haar informatie niet krijgt dat zij dat vervolgens dat linksom zal doen.

En dat is naar mijn mening detournement de pouvoir. Een recht gebruiken waar het niet voor bedoeld is. Ik de betreffende dame onmiddellijk gewaarschuwd dat zij dit niet moet doorzetten omdat ik dan uiteindelijk voor de rechter zal aantonen dat fundamentele beginselen uit het bestuursrecht geschonden worden.

We houden u op de hoogte.

Een Caribisch paleis, de onroerendezaakbelasting en het investeringsklimaat

 Met ingang van het jaar 2014 is de grondbelasting vervangen door de onroerendezaakbelasting. Dit ging gepaard met een omvangrijke herwaardering van de bestaande (en bekende) onroerende zaken in Curacao. Het toptarief bedraagt 0,6%. De waarde wordt telkens voor een periode van vijfjaar vast gesteld voor wat genoemd wordt een vijfjarig tijdvak.

Er zijn velen die nog immer niets te klagen hebben over de aan hen opgelegde aanslagen onroerendezaakbelasting omdat om mij onbekende redenen een zeer schappelijke waarde wordt aangehouden door de fiscus.

Anderzijds is het onmiskenbaar dat vele onroerende zaken in de afgelopen periode een forse waardestijging hebben ondergaan. Er ligt klaarblijkelijk veel druk op de onroerendgoed markt en iedereen ziet wel verkooprijzen waarvan je even rechtop gaat zitten. Een leveringsakte van een notaris dient geregistreerd te worden vanwege de Registratieverordening 1908. Hetgeen maakt dat de inspecteur der belastingen in beginsel op de hoogte is van de reele waarde van een net verkocht pand. Een koper mag er dan ook op rekenen dat na afloop van een vijfjarig tijdvak -of wellicht zelfs eerder- hij geconfronteerd met een onverwachte stijging van zijn onroerendezaakbelasting.

Er zijn een aantal wijken op Curacao waarvan een ieder weet dat huizen daar bijna per definitie een hoge waarden hebben. Gedacht kan worden aan Jan Sofat, Oud Jan Thiel, Cas Grandi, Blue Bay, Coral Estate en Seru Boca Estate. Er zullen er meer zijn en voelt u zich niet beledigd indien ik uw chique wijk per ongeluk overgeslagen heb.

Die wijken zullen over het algemeen bevolkt worden door mensen met centjes maar niet altijd. 

Er zijn voldoende gevallen bekend van mensen die in een van de genoemde wijken ooit gekocht of gebouwd hebben en nu tot hun verbazing moeten erkennen dat er zich onverwachte waarde-stijgingen hebben voorgedaan. 

Voor een aantal van hen is de onroerendezaakbelasting ondragelijk hoog.

Voor een aantal is deze niet ondragelijk hoog maar gewoon hoog. De vraag is wat dat betekent voor het investeringsklimaat.

Een huis met een waarde van ANG 4 miljoen wordt jaarlijks getroffen met ANG 22.900,-- aan onroerendezaakbelasting.

Er kan derhalve een sociaal probleem optreden; moet je mensen die al 30 jaar of langer in een huis wonen zo ongeveer dat huis uitdrijven omdat zij hun jaarlijkse onroerendezaakbelasting niet kunnen opbrengen of zou je in dergelijke gevallen iets sociaals moeten doen waardoor -vaak inmiddels- gepensioneerden in hun huis kunnen blijven wonen.

En zou je niet vanwege het investeringsklimaat bijvoorbeeld kunnen vastleggen dat de onroerendezaakbelasting gemaximeerd wordt tot een bepaald bedrag. Zelf denk ik daarbij aan bijvoorbeeld het vaststellen van een maximum te betalen bedrag per vijf-jarig tijdvak. Je zou kunnen beginnen met maximaal ANG 25.000,-- per jaar en dat dan per vijf jaar kunnen indexeren.

Dan nog een punt van aandacht. De onroerendezaakbelasting in het jaar van aankoop/verkoop wordt bij koper en verkoper ingehouden door de notaris. Let dus op dat indien er een aanslag onroerendezaakbelasting wordt opgelegd over dat jaar u die aanslag doorstuurt naar de notaris met het verzoek om die aanslag te betalen.

EEN NIEUWE BUURMAN

EEN NIEUWE BUURMAN

Normaal gebruik ik deze blog om in het kort te verhalen over fiscaal recht of over voorvallen in onze belastingadviespraktijk.

Deze keer een meer persoonlijk verhaal. Wij wonen op een drietal maanden na met veel plezier al 25 jaar in hetzelfde huis. Wij delen de oprit met de buren. Dat heeft in de afgelopen 25 jaar niet of nauwelijks problemen opgeleverd. Uiteraard is de oprit wel een keer versperd geweest maar daar was over het algemeen een goede reden voor.

Wel, het huis van de buren is verkocht aan een echtpaar waarvan de man werkzaam is bij het RST (Recherche Samenwerkings Team). U kunt hier lezen wat de taak is van het RST: 

https://www.rstpolitie.com

Onze buurman valt derhalve aan te merken als een wetshandhaver. Dat zal hij ongetwijfeld naar beste kunnen doen maar het lijkt er op dat hij zich van wettelijke-en ook- fatsoensnormen weinig lijkt aan te trekken. Het huis van de buren moet worden verbouwd klaarblijkelijk. Dat gaat gepaard met uiteraard een hoop herrie van technische apparaten maar ook met een hoop geschreeuw van personen werkzaam voor de diverse aannemers. Het eerste dat opviel was dat alle vuilnis; etensresten en dergelijke maar het beste onze tuin in kon worden gesodemieterd danwel bij mijn schoonmoeder voor de deur. Vervolgens gaan de in de tuin nog resterende 70-jaar oude bomen tegen de vlakte en wordt er een muur gebouwd. Die muur was nodig omdat de eveneens 70-jaar oude haag ook plat moest uiteraard. De muur is deels meer dan 3 meter hoog. Een bouwvergunning is er niet. Een van de oude bomen moest klaarblijkelijk wijken voor een aan te leggen zwembad waarvoor ook geen bouwvergunning is afgegeven en dat geldt ook de voor een tweede ontsluiting naar de openbare weg. Deze wetshandhaver kortom, doet maar wat en regels en wetten gelden enkel voor burgers maar niet voor handhavers zo lijkt de opvatting althans. Gelet op wat ik zo zie en hoor heb ik ook zo mijn vermoedens over de verblijfstatus van een aantal mensen betrokken bij de verbouwing van het huis van de buurman.

Typerend is ook dat tijdens een korte vakantie onze nieuwe buurman aan de achterkant ook nog weer een muur bouwde. Hij heeft zich daarbij zonder onze toestemming toegang tot ons erf verschaft en ons hek vernield. Wij mogen daar nu aankijken tegen een half hek en een ongepleisterde muur. Terwijl ik dit schrijf zit ik dus tegen een enorme hoge muur aan te kijken waar eerst een natuurlijke afscheiding was. De muur is van een hoogte dat het de gedachte oproept dat Colditz een gezellig vakantiepark zal zijn geweest.

Een aantal weken terug werden wij verblijd met een brief van de advocaat van onze nieuwe buurman met daarin het voorstel om de gezamenlijke oprit op te splitsen. Jammer voor ons dat wij dan geen toegang meer hebben tot onze woning maar dan moesten we onze muur maar verplaatsen of net als hij een tweede toegang tot ons huis gaan aanleggen. Dat zou dan overigens weer een 70-jarig oude boom het leven kosten. Daarom alleen al is dat het laatste wat wij willen. Wij hebben de advocaat geschreven dat wij recht van overpad hebben omdat we daar al langer dan 20 jaar wonen en vervolgens verneem je dan weer niet. We zitten nu 6 maanden in de troep en in de herrie en gezien de voortgang van het project zal dat nog wel even zo blijven. Wij hebben ons bij de leiding van het RST beklaagd maar die vindt dit klaarblijkelijk allemaal prima. Ook Ruimtelijke Ordening en Planning neemt geen actie. Curacao lijkt daarmee een free for all of wellicht een free voor sommigen.

Ik heb dit blog tot en met de zin hierboven via whatsapp doorgezonden aan de leidinggevende van onze buurman.

Opeens wordt er heel snel gereageerd:

"Beste Peter, ik heb nagelaten om jou te contacten over de situatie, waarvoor mijn oprechte excuses. Ik heb een aantal weken geleden [naam] gesproken en heb geen aanwijzing/indicatie dat [naam] als werknemer onjuist handelt. Ik hoop van harte en vertrouw erop dat jullie als buren  er samen uit komen, al dan niet met behulp van een civiel rechterlijke procedure. Met vriendelijke groet,  "

Ik heb als volgt geantwoord:

"Uw [naam] is geen vakkenvuller in de supermarkt maar een wetshandhaver. In die hoedanigheid kan het met name niet zo zijn dat hij zich boven de wet plaatst hetgeen hij nu doet door zonder bouwvergunningen zijn pand te modificeren. U zult dan ook begrijpen dat ik uw reactie als ondermaats aanmerk."

Wordt vervolgd.

VALENTIJNSDAG, UW BELASTINGADVISEUR, DE MOTORRIJTUIGENBELASTING EN EEN ZEEKOMKOMMER

Vanochtend viel mij in dat de motorrijtuigenbelasting van de auto waarin mijn echtgenote over ons eiland toeft nog niet was betaald. Omdat het toch Valentijnsdag is dacht ik er goed aan te doen om voor mijn lieve echtgenote deze belasting te gaan betalen.

Goed, we leven dus in de 21e eeuw en sinds Covid hebben we geleerd dat er heel veel ook digitaal kan worden afgedaan. Formulieren kunnen bijvoorbeeld via email aan de kamer van koophandel worden afgegeven en ook allerlei aangiften kunnen digitaal worden ingediend. Procederen voor de belastingrechter kan deels digitaal.

Betalen van de motorrijtuigenbelasting is nog een proces waarbij je persoonlijke aanwezigheid is vereist.

Dus sta je als drukbezet man een half uur van je tijd te verdoen in een rij met andere ongeduldige en minder ongeduldige mensen. Als een zeekomkommer derhalve.

Voor de ingevoerden in onze lokale taal is duidelijk wat ik bedoel.

Je wordt er soms moedeloos van. Vaak denk ik dat men streeft naar inefficientie.

Eigenaar bedrijf mag zakelijke auto voor zacht prijsje overnemen

 Een dga van een onderneming mag zijn auto van de zaak voor een fractie van de taxatiewaarde overnemen om daarmee de btw te drukken, zo oordeelt de rechtbank in Breda. Bepalend voor de btw-heffing is namelijk het factuurbedrag en niet de taxatiewaarde.

Een bedrijf koopt eind 2015 een prijzige Volvo: de rekening bedraagt 92.545 euro inclusief btw. Die btw wordt volledig als voorbelasting teruggevraagd. De auto wordt zowel privé als zakelijk gebruikt door de dga. Vijf jaar later neemt de man de auto over van de zaak voor de som van 2.624 euro, inclusief btw en rest-bpm van 124 euro.

Een dealer heeft de Volvo getaxeerd op 25.016 euro. Voor het verschil tussen de verkoopprijs en de taxatiewaarde hebben bedrijf en dga voor de vennootschapsbelasting, dividendbelasting en inkomstenbelasting bij de verkoop een verkapt dividend in aanmerking genomen. Hierover is dividendbelasting afgedragen en is ook inkomstenbelasting betaald.

Levering onder bezwarende titel

Bij de aangifte omzetbelasting ontstaat met de fiscus discussie over welk bedrag nu moet worden aangehouden: de taxatiewaarde of het factuurbedrag. De rechter moet er een oordeel over vellen en die komt tot de conclusie dat er sprake is van een levering onder bezwarende titel, omdat er een rechtstreeks verband bestaat tussen de vergoeding en de prestatie, zijnde de levering van de Volvo. ‘Daarbij is niet relevant of die levering wordt verricht tegen een hogere of lagere marktprijs dan de normale marktprijs. Met andere woorden, het oogmerk van de leverancier en de koper is niet relevant.’ Ook de lagere prijs vanwege de aandeelhoudersrelatie is niet van belang. ‘Datzelfde geldt voor het gegeven dat is uitgegaan van een lagere prijs dan de normale marktprijs ter besparing van omzetbelasting.’

Geen misbruik van recht

Er is ook geen sprake van misbruik van recht: ‘Een belastingplichtige heeft het recht om zijn activiteit zodanig te structureren dat de omvang van zijn belastingschuld wordt beperkt. Naar het oordeel van de rechtbank is in het onderhavige geval geen sprake van misbruik van recht. Het betreft hier geen samenstel van transacties met een kunstmatig karakter, maar een koop- en verkoopovereenkomst tussen belanghebbende en haar directeur waarbij de Volvo rechtstreeks wordt overgedragen tegen de overeengekomen vergoeding.’

Dividend is geen tegenprestatie

Tot slot overweegt de rechter dat dividend niet als tegenprestatie voor de omzetbelasting gezien kan worden omdat een rechtstreeks verband tussen de prestatie en het dividend ontbreekt. ‘Het bedrag van het dividend hangt gedeeltelijk af van het toeval en het recht op dividend hangt enkel af van het houden van aandelen. Daarom bestaat tussen het dividend en een prestatie, zelfs indien deze wordt verricht door een aandeelhouder die dit dividend ontvangt, niet het rechtstreeks verband dat noodzakelijk is om het dividend als de tegenprestatie van die prestatie te kunnen aanmerken.’

Bron: Accountancy Vanmorgen 13-02-2023

DE MINFIN EN HET 1E PROTOCOL BIJ ARTIKEL 1 EVRM

 Op 30 januari 2023 schreef ik over het genereuze gebaar van onze Minister van Financien om alle belastingschulden die zijn opgelegd over jaren voor 2018 kwijt te schelden.

Ik schreef daarover in: https://caribbeantaxlaw.blogspot.com/2023/01/van-sanering-naar-vrijstelling.html

Omdat ik maar eenvoudige fiscaal-jurist ben en niet zo een verhevene als een staatsrechtjurist durf ik niet in te gaan op de vraag of onze Minister van Financien dit zomaar rechtstgeldig kan doen.

Maar vreemd genoeg ontstaat nu aan de andere kant van het spectrum ook een fenomeen dat wellicht de wenkbrauwen doet fronzen.

Uit recent ontvangen aanslagenlijsten blijkt namelijk dat vorderingen van belastingplichtigen op de ontvanger ook zijn vernietigd.

Dus waar vorderingen op burgers zijn kwijtgescholden lijkt het er op dat vorderingen van burgers op de ontvanger nu ook van tafel zijn.

Het lijkt mij sterk dat dit zomaar zou kunnen. Op die wijze zou namelijk iedereen van schulden moeten kunnen afkomen en dan is het hek van de dam.

Een vordering is een eigendomsrecht en eigendom wordt ondermeer beschermd door het eerste

  protocol bij artikel 1 Europees Verdrag ter Bescherming van de Rechten van de Mens.

vorige week zag ik een client voorbij komen die op deze wijze zo een ANG 1500,-- zag verdampen; hij klaagt niet omdat een veelvoud van dat bedrag aan belastingaanslagen tevens niet langer op tafel ligt maar ik kan mij zo voorstellen dat bij grotere bedragen men zich toch even achter de oren krabt.

Mocht een vordering op de ontvanger hebben gehad die nu op wat mysterieuze wijze niet langer zichtbaar is kan ik u zeggen dat u de ontvanger dan in een procedure naar burgerlijk recht dient te betrekken. Een avocatenkwestie dus tenzij u zelf capabel bent om een dergelijke zaak voor de rechter te brengen. Immers, op Curacao mag je nog immer in je eigen zaak procederen.

TARIEF WINSTBELASTING NAAR 15 PROCENT; EEN PAAR LOSSE FLODDERS HIEROVER

 Voorzover u het nog niet wist het tarief van de winstbelasting is met ingang van 2023 gedaald naar 15 procent. Dat is dus meer dan 30 procent ten opzichte van het vorige tarief dat 22 procent bedroeg. Een gedurfd intitiatief van onze minister van financien. 

Het tarief van 15 procent is overigens het laagste van wat internationaal nog aanvaardbaar is en dat maakt het nog gedurfder van onze Minfin. 

Het is zeer de vraag wat dit voor de overheidsinkomsten gaat betekenen. Ik heb altijd begrepen dat met name banken grote betalers zijn van winstbelasting. Gaat de minder opbrengst winstbelasting nu zwaar drukken op de begroting of heeft dit een enorm aanzuigende werking voor onze economie en stijgen de opbrengsten daardoor wellicht nu percentueel maar in harde antilliaanse guldens? Overigens is er een drempel waardoor boven 5 ton winst het tarief 22 procent blijft bedragen.

Een paar losse flodders zoals beloofd. Gezoek naar aftrekposten wordt beduidend minder interessant. Immers van elke gulden die je als kosten weet op te voeren zie je nu nog maar 15 cent terug. Enerzijds zou dat voor ondernemers kunnen maken dat ze minder de grenzen opzoeken. 

Anderzijds gaat men wellicht -ik weet het: ik ben een dromer- harder aan de slag omdat de vennootschap meer overhoudt dan voorheen.

Ook moet goed gekeken worden naar de balans tussen winst en salaris van de directeur-grootaandeelhouder (DGA). Salaris is een aftrekpost die nu voor 15 procent de hoogte van de winstbelasting beinvloedt terwijl het toptarief van de inkomstenbelasting 46,5 procent bedraagt. Het vergt geen al te grote intelligentie om te bedenken dat men nu druk aan het rekenen moet om een nieuwe balans te vinden. Ik ga niet in op details maar veel DGA's in Curacao werken met een structuur waarbinnen zij bijna voor noppes kunnen uitdividenden. Dividend beinvloedt echter niet de belastbare winst van een vennootschap. Logischerwijs zullen DGA's naar manieren gaan kijken om hun salaris te verlagen en meer via dividend te ontvangen.

Anderzijds zou onze Minfin de voorliggende constructie waarbij de DGA over uitgekeerde dividenden geen directe inkomstenbelasting betaalt ook kunnen ondermijnen door het tarief van het aanmerkelijk belang drastisch te verlagen. Op Curacao bedraagt dat 19,5 procent; op de BES 5 procent!

Een grens die daarbij echter geldt is de zogenaamde gebruikelijk-loon regeling. Die maakt ondermeer dat een DGA in beginsel niet een lager salaris mag genieten dan zijn hoogst betaalde werknemer.

Overigens heb ik zo mijn kanttekeningen bij onze gebruikelijk-loonregeling. Ben er niet op tegen maar vind het bedrag van het gebruikelijk loon wat aan de hoge en wat star aan het papier toevertrouwd.