Een cliente van ons kantoor, werkzaam in de detailhandel, was door Stichting BAB benaderd om een zogenaamd fiscaal kassaregistratiesysteem aan te schaffen. Cliente had net een nieuwe kassa aangeschaft die goed beviel en had eigenlijk geen trek om een andere kassa te kopen die minder informatie kon opleveren.
Er was wat correspondentie tussen Stichting BAB en cliente waar wij buiten bleven. Opeens werd ik echter door cliente gebeld dat haar winkel door BAB medewerkers werd gesloten. Dat wordt gedaan door grote stickers op de deur te plakken.
Toen ontstond er uiteraard een beetje een crisissituatie want de winkel moest natuurlijk open. Wij hebben dat snel weten te regelen met Stichting BAB en wij ontvingen een email dat de winkel weer open kon.
De volgende ochtend hadden wij cliente aan de telefoon en die vroeg om advies. Aangezien zij buiten in de tropenzon stond was mijn advies om naar binnen te gaan.
Ongeveer een uur later werd ik gebeld door een medewerker van Stichting BAB met de mededeling dat ik verdachte was van een strafbaar feit en ik werd vriendelijk verzocht om, samen met cliente, langs te komen op de burelen van Stichting BAB. Ik heb uiteraard gevraagd van het plegen van welk strafbaar ik werd verdacht. Dat bleek het verwijderen van de door de overheid aangebrachte mededeling te zijn. Als een opsporingsambtenaar beweert dat je verdachte bent van een strafbaar feit loop je natuurlijk een goede kans om de dag te eindigen in een politiecel. Wat nu?
Eerst maar eens wat eten. Toen een bevriende advocaat bezocht en met hem de casus door gespit. Vervolgens naar Stichting BAB waar ik in de wacht werd gezet.
Vervolgens een kamer in waar ook de ambtenaar die mij tot verdachte had benoemd aanwezig was. Ik trapte af met de mededeling dat volgens mij sprake was van een misverstand. De mij verhorende -en overigens uiterst correcte ambtenaar- zei meteen dat hij dat hoopte want dan zouden wij dit snel tot een goed einde kunnen brengen. Ik gaf hem de email van zijn collega en meldde hem dat ik dat bericht had opgevat als een beschikking waardoor de sluiting van de bedrijfslocatie vervalt. Hij riep meteen dat hij onder die omstandigheden mij nooit zou willen vervolgen. Volgens hem had zijn eigen organisatie de deur op een kier gezet en was die nu open gewaaid. Ik opgelucht. Toen onstond een discussie over het verbreken van zegels en de ernst daarvan. Daarvan kon ik uiteraard helemaal niet beschuldigd worden. We gingen heel vriendelijk uit elkaar maar wel wilde de opsporingsambtenaar nog een gesprek met cliente om haar op het hart te drukken nooit door de overheid aangebrachte zegels te verwijderen. Dit alles speelde zich af op een donderdag. Vrijdag om vier uur zat ik met cliente en de opsporingsambtenaar op ons kantoor om de tafel. Cliente vertelde toen wat er feitelijk was gebeurd. Zij had mij gebeld maar mijn advies niet opgevolgd. Zij was buiten haar winkel blijven wachten. Vervolgens komen de twee zelfde ambtenaren die de stickers hadden aangebracht, aanrijden maar blijven in de auto op de parkeerplaats wachten. Een van de twee die ook bij mijn verhoor aanwezig was. De andere durfde niet want die heb ik jaren geleden geleden betrapt op hele enge dingen.
Nadat zij vervolgens de stickers verwijderden renden de "heren" uit de auto en begonnen "strafbaar feit" te roepen.
De BAB-medewerker was in choc over dit relaas. Ik doe er denk ik goed aan om niet vast leggen wat voor uitlatingen hij vervolgens deed over zijn collega's. Klaarblijkelijk zijn er rotte appels in de mand.
Enfin, eind goed al goed maar bewaar u voor confrontaties voor de overheid. Mijn angst was om te verdwijnen in een politiecel waarna er een dag later wordt geconstateerd dat het weekend is en dan de zaak maar over het weekend heen te tillen.
Dat is gelukkig allemaal niet gebeurd omdat men het hoofd koel wist te houden.
Dat neemt niet weg dat dit als een goede waarschuwing geldt om (a) inderdaad het hoofd koel te houden en (b) je goed laten begeleiden wanneer Stichting BAB meent dat men een fiscaal kassaregistratiesysteem dient aan te schaffen of er anderszins wat aan de knikker is. Inmiddels hebben wij de nodige boekenonderzoeken meegemaakt waarbij zogenaamde sfeerovergang plaatsvond. Dat betekent dat overgaat in de sfeer van het strafrecht. Voor al onze clienten is dat altijd heel goed afgelopen door ook in de tropen het hoofd koel te houden en de ratio te laten zegevieren.
No comments:
Post a Comment