EEN NIEUWE BUURMAN

EEN NIEUWE BUURMAN

Normaal gebruik ik deze blog om in het kort te verhalen over fiscaal recht of over voorvallen in onze belastingadviespraktijk.

Deze keer een meer persoonlijk verhaal. Wij wonen op een drietal maanden na met veel plezier al 25 jaar in hetzelfde huis. Wij delen de oprit met de buren. Dat heeft in de afgelopen 25 jaar niet of nauwelijks problemen opgeleverd. Uiteraard is de oprit wel een keer versperd geweest maar daar was over het algemeen een goede reden voor.

Wel, het huis van de buren is verkocht aan een echtpaar waarvan de man werkzaam is bij het RST (Recherche Samenwerkings Team). U kunt hier lezen wat de taak is van het RST: 

https://www.rstpolitie.com

Onze buurman valt derhalve aan te merken als een wetshandhaver. Dat zal hij ongetwijfeld naar beste kunnen doen maar het lijkt er op dat hij zich van wettelijke-en ook- fatsoensnormen weinig lijkt aan te trekken. Het huis van de buren moet worden verbouwd klaarblijkelijk. Dat gaat gepaard met uiteraard een hoop herrie van technische apparaten maar ook met een hoop geschreeuw van personen werkzaam voor de diverse aannemers. Het eerste dat opviel was dat alle vuilnis; etensresten en dergelijke maar het beste onze tuin in kon worden gesodemieterd danwel bij mijn schoonmoeder voor de deur. Vervolgens gaan de in de tuin nog resterende 70-jaar oude bomen tegen de vlakte en wordt er een muur gebouwd. Die muur was nodig omdat de eveneens 70-jaar oude haag ook plat moest uiteraard. De muur is deels meer dan 3 meter hoog. Een bouwvergunning is er niet. Een van de oude bomen moest klaarblijkelijk wijken voor een aan te leggen zwembad waarvoor ook geen bouwvergunning is afgegeven en dat geldt ook de voor een tweede ontsluiting naar de openbare weg. Deze wetshandhaver kortom, doet maar wat en regels en wetten gelden enkel voor burgers maar niet voor handhavers zo lijkt de opvatting althans. Gelet op wat ik zo zie en hoor heb ik ook zo mijn vermoedens over de verblijfstatus van een aantal mensen betrokken bij de verbouwing van het huis van de buurman.

Typerend is ook dat tijdens een korte vakantie onze nieuwe buurman aan de achterkant ook nog weer een muur bouwde. Hij heeft zich daarbij zonder onze toestemming toegang tot ons erf verschaft en ons hek vernield. Wij mogen daar nu aankijken tegen een half hek en een ongepleisterde muur. Terwijl ik dit schrijf zit ik dus tegen een enorme hoge muur aan te kijken waar eerst een natuurlijke afscheiding was. De muur is van een hoogte dat het de gedachte oproept dat Colditz een gezellig vakantiepark zal zijn geweest.

Een aantal weken terug werden wij verblijd met een brief van de advocaat van onze nieuwe buurman met daarin het voorstel om de gezamenlijke oprit op te splitsen. Jammer voor ons dat wij dan geen toegang meer hebben tot onze woning maar dan moesten we onze muur maar verplaatsen of net als hij een tweede toegang tot ons huis gaan aanleggen. Dat zou dan overigens weer een 70-jarig oude boom het leven kosten. Daarom alleen al is dat het laatste wat wij willen. Wij hebben de advocaat geschreven dat wij recht van overpad hebben omdat we daar al langer dan 20 jaar wonen en vervolgens verneem je dan weer niet. We zitten nu 6 maanden in de troep en in de herrie en gezien de voortgang van het project zal dat nog wel even zo blijven. Wij hebben ons bij de leiding van het RST beklaagd maar die vindt dit klaarblijkelijk allemaal prima. Ook Ruimtelijke Ordening en Planning neemt geen actie. Curacao lijkt daarmee een free for all of wellicht een free voor sommigen.

Ik heb dit blog tot en met de zin hierboven via whatsapp doorgezonden aan de leidinggevende van onze buurman.

Opeens wordt er heel snel gereageerd:

"Beste Peter, ik heb nagelaten om jou te contacten over de situatie, waarvoor mijn oprechte excuses. Ik heb een aantal weken geleden [naam] gesproken en heb geen aanwijzing/indicatie dat [naam] als werknemer onjuist handelt. Ik hoop van harte en vertrouw erop dat jullie als buren  er samen uit komen, al dan niet met behulp van een civiel rechterlijke procedure. Met vriendelijke groet,  "

Ik heb als volgt geantwoord:

"Uw [naam] is geen vakkenvuller in de supermarkt maar een wetshandhaver. In die hoedanigheid kan het met name niet zo zijn dat hij zich boven de wet plaatst hetgeen hij nu doet door zonder bouwvergunningen zijn pand te modificeren. U zult dan ook begrijpen dat ik uw reactie als ondermaats aanmerk."

Nadat we een half jaar verder waren stokte opeens de verbouwing. Althans aannemers waren en niet meer te bespeuren. Iedereen die commercieel onroerend goed bezit weet waarom -indien gefinancierd- je er zorg voor moet dragen dat het pand binnen een half jaar na aankoop grotendeels gereed is.

Het is nu enkel de buurman die in het weekend met slijptollen en ander gereedschap onze weekendrust loopt te verzieken.

Heel bijzonder allemaal.