Woorden die een collega-docent een aantal jaren terug richtte aan een registeraccountant tijdens een PE-cursus. Hetgeen maar aangeeft dat je zowel gelovig kunt zijn als ook kunt beschikken over een gezonde dosis humor.
Niet dat ik nu alle registeraccountants van dergelijke armoede zou willen betichten.
Het is meer dat ik mijzelf een spiegel wil voorhouden.
En dat allemaal door een uitspraak van het gerecht in eerste aanleg van 13 september 2022. Wat zei de rechter?
"Een verlengd boekjaar bestaat fiscaal niet."
Nooit over nagedacht. Vandaar de titel van deze blogpost. Wanneer de "r" in de maand komt hebben notarissen de neiging om het eerste boekjaar van een op te richten vennootschappen te verlengen tot 31 december van het jaar daaropvolgend. Als dat te abstract opgeschreven is; stel men richt op 10 oktober 2022 een vennootschap op dat neemt de notaris vaak op dat het eerste boekjaar dan eindigt op 31 december 2023.
De arme van geest fiscalisten zoals schrijver dezes hebben daar verder nooit over nagedacht en regelmatig de fiscus in een bezwaarschrift voorgeworpen dat een aanslag niet correct is omdat het -we volgen het voorbeeld- boekjaar dat zou lopen van 10 oktober 2022 tot en met 32 december 2022 niet bestaat. Kijk maar naar de oprichtingsakte zo schreven we dan.
Nu blijkt daar toch wel een interessante nuancering op los gelaten kan worden. Immers, dat geldt vennootschapsrechtelijk maar fiscaal niet zo oordeelde de belastingrechter.
In dit geval vielen de gevolgen mee. De Inspecteur had namelijk aan de betreffende vennootschap een uitnodiging moeten doen tot het doen van aangifte. Omdat de Inspecteur verder niet kon aantonen dat de vennootschap winst had gemaakt in dat eerste korte (fiscale) boekjaar diende de aanslag te worden verminderd naar nihil en de opgelegde verzuimboete te worden vernietigd.
Ok, de Inspecteur heeft dit verloren en is ook veroordeeld tot het vergoeden van de griffierechten aan belanghebbende maar toch geeft dit ook interessante mogelijkheden voor de fiscus.
Het argument van de armen van geest dat sprake is van een verlengd boekjaar is van tafel want dat bestaat fiscaal dus niet. Althans niet in Curacao en de andere eilanden. In Nederland heeft de belastingdienst aldaar het eerste lange boekjaar wel erkend. Wellicht de moeite waard om er een keer verder over te procederen.
Uitgangspunt in het fiscale is hetgeen civielrechtelijk werd overeengekomen en in dat licht is een verlengd boekjaar prima, tenzij sprake zou zijn van louter een (incidenteel) fiscaal voordeel als gevolg daarvan. Maar dat mag de inspecteur dan bewijzen.
ReplyDelete