Hallo, Inspectie der belastingen; de Raad van Beroep voor Belastingzaken is opgeheven!

 Op ons kantoor doen wij in beginsel het navolgende. Wij stellen aangiften inkomstenbelasting op. Wij overleggen met accountants over jaarrekeningen en stellen dan aangiften winstbelasting op. Wij adviseren mensen en bedrijven hoe zij -legaal- minder belasting kunnen betalen. Wij schrijven bezwaarschriften als wij vinden dat een aanslag te hoog is of een boete onterecht of naar een te hoog bedrag is opgelegd en wij procederen voor de belastingrechter.

Onze clientele is bepaald divers te noemen. Wij helpen gepensioneerde onderwijzers maar wij mogen ook een pompstation en een aantal artsen en medisch specialisten bedienen. Wij hebben hele hoog opgeleide clienten en heel laag opgeleide. 

De laagst opgeleide clienten hebben de meeste centjes.

Vandaag kreeg ik een email van een heel hoog opgeleide client. 

Gepromoveerd en heeft zelf ook veel mensen bijgestaan als promotor zodat zij ook konden promoveren. 

De email was deels wat onthutst van toon. En waarin zat hem nou die ongehutstheid? 

Client had een beschikking ontvangen van de belastingdienst als reactie op een door ons geschreven bezwaarschrift tegen een aanslag.

De beschikking bevatte de mededeling dat als men het niet eens is met de beschikking men beroep kan aantekenen bij de Raad van Beroep voor Belastingzaken. Client is ook jurist en weet wel wat. 

Onder andere weet hij dat ons fiscale procesrecht met ingang van 2016 drastisch is herzien en dat wij sinds die tijd niet meer procederen voor de Raad van Beroep -want die bestaat dus niet meer- maar voor het Gerecht in Eerste Aanleg waarin wij nu eigen rechters hebben. Die wonen op Aruba en wij hadden vorige week dan ook een digitale zitting met een rechter en een griffier op een groot beeldscherm en wij in de rechtzaal. Ging prima overigens. 

Wij procederen best wel veel en tot onze vreugd is het hele Gemeenschappelijk Hof kort geleden verhuisd naar een groot modern pand tegenover ons kantoor.

Eerlijk gezegd vond ik het wel mooi dat wij procedeerden voor een Raad van Beroep in plaats van een gerecht maar dingen veranderen nu eenmaal.

Maar het is inderdaad opmerkelijk dat onze Inspectie der belastingen bijna 5 jaar na het opheffen van de Raad van Beroep u en mij nog steeds uitnodigt om voor dit college te komen procederen.

UBO-Register en mogelijke gevolgen voor onze eilanden

 Met ingang van 27 september 2020 (vreemd genoeg een zondag) geldt dat UBO's zich moeten inschrijven in het zogenaamde UBO-register in Nederland. Velen zullen daar niet blij mee zijn. Immers, er worden zaken openbaar gemaakt die iets kunnen zeggen over iemands vermogenstoestand. Zeker Nederlanders beschouwen vermogen als een prive-kwestie en vele rijkere Nederlanders staan dan ook nogal contre-coeur in bijvoorbeeld de Quote 500.

Maar goed het betreft een wettelijke verplichting en dus moeten we er mee aan de slag.

Als eerste een UBO- wat is dat? Het begrip komt uit de engelse taal en staat voor "Ultimate Beneficial Owner" wat zich laat vertalen als uiteindelijk gerechtigde. De UBO-wetgeving definieert dat als iemand die uiteindelijk eigenaar zijn of zeggenschap hebben in een organisatie. Het criterium bij aandelenbezit is 25 procent of meer.

De achterliggende idee is om beter witwaspraktijken en anti-terrorisme financiering te voorkomen en te bestrijden uiteraard. Ook geld dat u en ik een beter idee kunnen krijgen met wie we nou precies zaken doen. Het UBO-register wordt opgelegd vanuit Europa.

Het Nederlandse systeem maakt dat indien een entiteit is opgericht naar het recht van Nederland men zich in het UBO-register dient in te schrijven als bijvoorbeeld sprake is van een besloten vennootschap. Dus de UBO van een in Nederland opgerichte vennootschap die ooit feitelijk is verplaatst naar Curacao valt onder deze wetgeving en dient zich in te schrijven. De tegenhanger daarvan is dat een buitenlandse vennootschap met een vestiging in Nederland geen verplichting heeft haar UBO's in te schrijven. Dat doet men dan weer in het land van oprichting.

Er zijn ook boel uitzonderingen zoals eenmanszaken, beursgenoteerde vennootschappen, Verenigingen van Eigenaren (van appartementsrechten), Verenigingen met beperkte rechtsbevoegdheid die geen onderneming drijven, publiekrechtelijke rechtspersonen, en andere privaatrechtelijke rechtspersonen. Van dat laatste vond ik in de literatuur voorbeelden als hofjes en gildes.

En als laatste dan het grote pijnpunt: wie mag het UBO-register inzien? Ik vrees dat een deel van de gegevens openbaar zijn. Iedereen mag bekijken van de UBO:

Zijn/haar:

Voor-en-achternaam;

Geboortemaand-en-jaar;

Nationaliteit;

Woonland; en

De aard en de omvang van het belang.

Degenen die gebruik willen maken van het inzagerecht kunnen dit doen door online een toegangscode aan te vragen.

Een deel van het register blijft wel vertrouwelijk. Enkel bevoegde autoriteiten hebben daarin inzage.

Aanrijding en nu?

 Vorig jaar hadden we een aanrijding. Met een auto gehuurd bij het voortreffelijke Carlease Caribbean maar op 13 december vorig jaar werd ik dus van achteren aangereden door een Toyota Hi-Lux.

Er sprongen twee heren uit die onmiddellijk meldden dat er geen schade was te bespeuren aan het autootje waarin ik reed en zij gaven uiting aan hun voornemen om hun weg te vervolgen. 

Ik drong er op aan om dat niet te doen omdat de huurvoorwaarden zich daar tegen uitspreken. 

De heren gooiden echter de auto in de achteruit en vertrokken met grote haast. Omdat ik ook niet helemaal gek ben had ik een foto gemaakt van het nummerbord van de betreffende auto. 

Na lang wachten kwam een verkeersagent langs. We zijn eerst maar wat veiliger gaan staan en vervolgens heb ik in mijn beste papiamento uitgelegd was er gebeurd was (kiko a sosede). 

De agent leek opgelucht dat ik dit verhaal in de landstaal kon afsteken. Achteraf vermoed ik dat ik daardoor in mij eigen voet heb geschoten want na 10 bezoeken aan de verkeerspolitie had ik nog geen proces-verbaal en de autoverhuurder heeft dat nodig om zijn verzekering te kunnen aanspreken. Nu word ik omringd door slimme mensen en een daarvan zei dat ik daarover mijn beklag kon doen bij het Hof; een zogenaamde artikel 15 Sv procedure. Dat maar gedaan een paar weken terug en ik kreeg vrij vlot bericht dat een en ander was doorgestuurd naar de Procureur-Generaal die dan ergens halverwege oktober zich mag uitlaten over deze kwestie. Vanochtend werd ik dan gebeld door een -zo te horen jonge- Officier van Justitie die mij voorstelde om mijn contacgegevens door te spelen aan de daders van het ongeval want die waren bereid om de schade te vergoeden. Ik dacht in termen van "ammehoela"; ik eerst uren van mijn leven opofferen om een proces-verbaal in handen te krijgen en dan gaat het vervolgingsapparaat het civielrechtelijk oplossen zodat ze alsnog hun werk niet hoeven te doen. De Officier van Justitie noemde dat een efficiente oplossing. Voor mij wordt dit hoe dan ook niet meer efficient dus ik meldde hem -ik weet het: een beetje onaardig- dat ik voor een totaal inefficiente oplossing ben.

Vind het ook een beetje vreemd dat het prima is aan mijn tijd geen waarde te hechten maar aan de tijd van het vervolgingsapparaat wel.

Voor een artikel 15 Sv-procedure moet je als klager een belang hebben. Dat belang heb ik wel want ik kan anders opdraaien voor de schade.

Een proces-verbaal is er nog immer niet en ik vermoed dat die er ook nooit gaat komen. Ben benieuwd wat het Hof hiervan gaat vinden. De Officier van Justitie probeerde het nog met dat een artikel 15 procedure ook tijdrovend is. 

Ach, het Hof zit tegenwoordig tegenover ons kantoor en hoe lang kan zo een wat informele zitting in raadkamer nou helemaal duren?

Een ding weet ik wel; ik vervoeg mij niet meer bij de verkeerspolitie voor deze kwestie. Mocht er alsnog een proces-verbaal komen dan kan die op kantoor worden bezorgd.

Ik houd u op de hoogte.