Procederen voor het Hof in belastingzaken

Gisteren was het dan eindelijk zover; we gingen procederen voor het Gemeenschappelijk Hof in een belastingzaak. Dat kan sinds 1 januari 2016. Als eerste de vraag uiteraard waarom doe je dat? Heel simpel we hadden een zaak voor de rechter in eerste aanleg verloren die wij voor ons gevoel niet hadden mogen verliezen. Client er van overtuigd dat het een tweede poging waard was dus daar gingen we. Op het laatste moment meldde client dat hij mij wilde vergezellen. Prima vriend maar wel jasje/dasje. Die bleek de beste man nog te bezitten dus om kwart over negen togen wij de 21 treden van het stadhuis om ons bij de portier te melden. Die verwees ons naar zaal drie en daar zaten wij op een bankje op de gang te wachten. Drie rechters liepen de zaal onder terwijl zij aangaven dat wij dadelijk zouden beginnen. Eerst kwam er weer een rechter naar buiten die iets mompelde over dat hij wel een fatsoenlijke stoel wilde en toen konden wij aan de slag.

De vroegere Raad van Beroep voor Belastingzaken was ook een college bestaande uit drie rechters net als nu bij het Hof. Het waren drie ernstig kijkende Nederlandse heren die melden te ontwaren mij namens client en client en aan mijn rechterzijde de inspecteur der belastingen. De rechter die het meest links was gezeten nam het woord en gaf dat vervolgens aan mij. Vroeg of ik pleitnotities had en toen ik antwoordde "in ruime mate" keek hij wat verbaasd. Ik liep naar voren en gaf hem een exemplaar, vervolgens de in het midden zittende rechter en vervolgens de rechter aan rechterzijde die deze aan de griffier gaf. Ik zei dat ik het meende toen ik zei in ruime mate en gaf hem weer een exemplaar. Toen een voor de inspecteur en een voor de client. Voor mijzelf heb ik altijd pleitnotities in een groter lettertype; dat leest lekker makkelijk en geeft je de ruimte om een beetje over het papier heen te kijken en wat te freewhelen met de tekst. Ik eindigde met de woorden dat verzoek om deze pleitnotities deel uit te maken van de gedingstukken waarop de rechter aan linkerzijde meteen zei dat zullen we zeker doen.

De inspecteur kreeg toen het woord en die herhaalde min of meer het standpunt van de rechter in eerste aanleg, niet onterecht de inspectie had immers gewonnen en kreeg toen wat kritische vragen over zich heen. Het betrof een evidente jonge inspecteur die echter kans zag om haar verhaal goed over de buhne te brengen. Ze had geen pleitnotities en die had ze eigenlijk wel moeten opstellen. Immers, je staat daar voor de rechter en je moet naar mijn idee alles uit de kast halen op het moment supreme.

Het hele gebeuren was enerzijds uiterst vriendelijk en beleefd en anderzijds enorm formeel. Deze rechters weten enorm respect af te dwingen en bleken goed ingelezen in de materie. Ik moest een beetje heen en weer hobbelen tussen Curacaos en Nederlands recht en heb dat hopelijk goed over het voetlicht gebracht. Ik ga nu niet inhoudelijk in op de kwestie want dat is niet netjes als de boel onder de rechter is.

Uitspraak over 6 weken met een mogelijke verlenging tot nog een keer 6 weken. Ik houd u op de hoogte.