De Nederlandse Antillen zijn uiteengevallen in Curacao, Sint Maarten en de BES-eilanden (Bonaire, St. Eustatius en Saba) en nu begint het gedonder. De BES-eilanden hebben een regeling met Nederland. Voor Curaco en Sint Maarten geldt dat die ook aparte regelingen hebben met Nederland en voor Aruba geldt dat nog immer de BRK van toepassing is. Echter, tusssen de landen/eilanden gebeurt fiscaal onderling natuurlijk ook nog wel wat dus dat moet ook geregeld worden. Tot op heden geldt tussen de landen/landen ook nog de BRK. We praten over 160 duizend inwoners van Curacao, 80 duizend in Aruba, zo een 40 duizend in St Maarten en dan nog een (hele ruwe schatting) 26 duizend BES-ingezetenen. Dus qua inwonersaantallen is het allemaal niet zo boeiend. De complexiteit zal echter enorm zijn en de kosten gemoeid met het handhaven van de desbetreffende regelgeving zullen ook niet voor de poes zijn. Inmiddels is er een uitspraak gedaan door het Gerecht in Eerste Aanleg in Curacao die de gedachte oproept dat Curacao nu via deze uitspraak een eenzijdige regeling heeft met de hele wereld. Een een zijdige regeling bepaalt in grote lijnen dat een land eenzijdig terugtreedt indien aangetoond kan worden dat in een ander land over het betreffende inkomen reeds belasting werd betaald.